Czubajeczka ostrołuskowa
© weinkoetz – stock.adobe.com
Czubajeczka ostrołuskowa, czubajeczka szorstka (Lepiota aspera) to gatunek trującego grzyba z rodziny pieczarkowatych. Smakuje i pachnie bardzo nieprzyjemnie.
Występowanie i środowisko PL
Występuje w lasach i parkach, często na ich skraju, blisko dróg.
Tryb życia i zachowanie
Owocniki pojawiają się od września do października.
Morfologia i anatomia
Kapelusz ma 4-15 cm średnicy. Trzon ma 5-12 cm wysokości.
Kapelusz szarawo-brązowy z ostrymi łuskami, przypominającymi kolce. Łuski te dość łatwo odpadają od kapelusza. Kształt najpierw kulisty, potem wypukły i spłaszczony. Na brzegu często znajdują się resztki osłony.
Blaszki wolne, białe, gęsto upakowane, często rozwidlone.
Miąższ jest biały.
Trzon biały, brązowawy, krótki z bulwiastą podstawą i szerokim, nieprzesuwalnym pierścieniem.
Podobne gatunki
Grzyb ten jest podobny do czubajki kani. Od kani rożni się mniejszymi rozmiarami i przykrym zapachem.
Porównanie gatunków podobnych
Różne gatunki można ze sobą pomylić, a pomyłka może być tragiczna w skutkach. Dzięki naszej porównywarce łatwiej można stwierdzić jak wygląda dany grzyb w zestawieniu z podobnymi gatunkami, nauczuć się jak rozpoznać właśniwy gatunek i jak odróżnić go od innego. Są tu ujęte tylko wybrane cechy gatunkowe. Zestawienie ma charakter poglądowy. Nic nie zastąpi doświadczenia w zbieraniu grzybów.
Smak: brak danych
Zapach: nieprzyjemny
Zdatność: trujący
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Od kani rożni się mniejszymi rozmiarami i przykrym zapachem. Na kapeluszu ostre łuski.
Smak: brak danych
Zapach: brak danych
Zdatność: jadalny
Środowisko: lasy iglaste
łąki
lasy liściaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Zaleca się zbierać dojrzałe okazy kani. Muchomor ma zielonkawy odcień, a kania brązowy. Pierścień kani przesuwa się po trzonie. Podstawa trzonu nie jest w pochwie. to duży grzyb. Nie ma gładkiego kapelusza.
Smak: brak danych
Zapach: brak danych
Zdatność: jadalny
Środowisko: lasy iglaste
lasy liściaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Czubajka czerwieniejąca przy skaleczeniu blaszek i miąższu zabarwia się na kolor czerwony.
Rozmnażanie
Zarodniki białe.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Echinoderma asperum
Cechy
lasy iglaste
lasy liściaste
gatunek trujący
saprofit
Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | ● | Okres występowania owocników czubajeczki ostrołuskowej. |
Pokrewne gatunki grzybów
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
- Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
© medianauka.pl, 2021-02-16, GAT-639019